در فرایند توسعه کردستان، مسئولین کشور می‌توانند از ظرفیت سازمان‌های مردم‌نهاد (NGO) استفاده کند. بدین منظور، اولا باید تهدید پنداری از NGO در ایران وجود نداشته باشد؛ ثانیا به ظرفیت این نهادهای مردمی اعتماد شود. این نهادهای مردمی، به صورت مستقل از دولت عمل و با هدف ارتقای شرایط زندگی افراد و اجتماع‌ها در این مناطق فعالیت می‌کنند. بسیاری از NGOs خدمات اجتماعی مستقیم را به جامعه‌های بومی ارائه می‌دهند. این خدمات شامل بهداشت و درمان، آموزش، توانمندسازی اجتماعی و اقتصادی، حمایت از کودکان و زنان، مدیریت منابع آب و فاضلاب، مواد غذایی و کمک‌های اضطراری می‌شود. این همان کاری است که دولت باید انجام دهد.