به گزارش اقتصادکلان، سید مهدی فرشادان نماینده ۲ دوره‌ای مردم سنندج؛ دیواندره و کامیاران در مجلس شورای اسلامی در نطقی تند؛ سیاست های مدیریت ارشد دولت در استان کردستان را به نقد کشید.

وی به صورت مشخص دو موضوع «بی کفایتی مدیران در حل مشکلات استان» و «عدم شایسته‌گزینی و رابطه‌مندی در انتخاب مدیران میانی و ارشد کردستان» را در صحن علنی مجلس مطرح کرد و در کنار آن با انتقاد از رییس جمهور و وزیر کشور؛ آنچه که «چشم پوشی ایشان بر تخلفات استاندار کردستان » نامید را مستلزم پاسخگویی رئیس جمهور و وزیر کشور در دنیا و آخرت دانست.
آنچنان که مرسوم استان‌های کمتر برخورداری همچون کردستان است؛ تحلیل راستین عملکرد نمایندگان دولت همواره در میان گرد وخاکِ مرده باد و زنده بادهای موافقان و مخالفان قسم خورده مغفول می ماند؛ این قلم نیز در چنین شرایطی بنای شراکت در گل آلودکردن بیشتر اوضاع را ندارد اما به نظر می رسد نطق تند فرشادان در صحن علنی مجلس ؛ دارای حواشی است که اهمیت پرداختن به آن به نظر صاحب قلم کمتر از متن انتقاد نیست.

همزمان با پیروزی دولت سیزدهم تلاش‌های بسیاری از سوی اصولگرایان استان برای تاثیر بر روند انتخاب استاندار صورت گرفت؛ لیست های متعددی روانه مرکز شد و نهایتا علی‌رغم مقاومت عده قابل توجهی از سیاسیون کهنه کار استان برای جلوگیری از صدور حکم اسماعیل زارعی کوشا به عنوان استاندار کردستان؛ بالاخره در پاییز سال ۱۴۰۰ معارفه زارعی کوشا در فضای بیم و امید خیل سیاسیون انجام شد. بلافاصله همزمان با مشخص شدن نوع نگاه استاندار جدید به موضوع انتصابات و عدم بازی وی در زمین گروههای اصولگرایی و فعالین ستادهای انتخاباتی ریاست جمهور منتخب در استان؛ فضای بیم و امید در استان به نقد و تهدید بدل شد. تداوم روند انتصابات بدون کمترین توجه به لیست‌های ارسالی گروه های مختلف؛ صف طرفداران و منتقدان زارعی کوشا به صورت مشخص از هم جدا شد و «اعتراض به نحوه انتخاب مدیران» همچون شاه بیت این انتقادات همچنان مرتبا تکرار شد.

به واسطه چنین شرایطی بیراه نیست اگر «طرفداران دولت سیزدهم و مدعیان اصولگرایی در استان کردستان» را بد استقبال‌ترینِ گروه‌ها در استقبال از استاندار معرفی شده از طیف خود بدانیم. مراجعه گروهی و انفرادی اصولگرایان بازی داده نشده در ترکیب تیم مدیریت استان به مرکز برای تضعیف استاندار معرفی شده به حدی رسید که داد وزارت کشور در آمد؛ آن روزها کمتر کسی تصور می‌کرد که استاندار جوان کردستان در میان تیغ‌های از نیام کشیده هواداران کهنه کار دولت سیزدهم جان سالم به در ببرد. اما اکنون بعد از دو سال از این انتصاب، همچنان زارعی کوشا در راس تیم منتخب خود سکان مدیریت استان را در دست دارد و در مقابل از نقدهای تند مخالفان قسم خورده خبری نیست و انتقادات آن ایام به گلایه های پراکنده محفلی تقلیل یافته است.

در حوزه رسانه نیز می‌توان گفت؛ در این دو سال آرام‌ترین فضا برای تیم مدیریتی استان رقم خورد و مشخصا بجز دو رسانه دارای دیدگاه انتقادی زارعی کوشا هیچ چالشی جدی در حوزه رسانه را نیز تجربه نکرد که بخشی از این فضای آرام را می توان به نتیجه سوابق رسانه‌ای و نحوه مدیریت استاندار در حوزه رسانه نسبت داد و بخش دیگری را نیز می‌توان مرهون استراحت سیاسی اصلاح طلبان خسته استان دانست که با عملکرد ضعیف خود در زمان تحویل دولت عملا حقی برای حضور منتقدانه در عرصه سیاسی نداشتند.

به واسطه چنین شرایطی نقد داغ فرشادان در گرم‌ترین روزهای مرداد ماه را می‌توان تندترین نقد به نماینده دولت در صحن علنی مجلس دانست. نقدی که با پرسش های اساسی روبه‌ رو است و پیش از همه شائبه انتخاباتی بودن آن به واسطه تقارن این خطابه تند با ایام ثبت نام داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی را تقویت می کند.

علاوه بر زمان؛ اگرچه منتقد به صورت اجمال به مواردی همچون تنش آبی در شهرستان دیواندره و یا وضعیت اقتصادی مردم کردستان اشاره می کند ولی آنچنان که از محتوی بر می‌آید شالوده این نقد تند نیز بر همان “اُمهات الانتقادات” یعنی «نحوه انتخاب مدیران دولت سیزدهم در کردستان» استوار است.

از طرفی تشکر منتقد از دولت سیزدهم در میانه این نقد تند به واسطه آنچه ایشان “افزایش چشمگیر اعتبارات در کردستان” می نامند به نوعی فرار به جلو و تقدیر از عملکرد خود به عنوان نماینده عضو کمیسیون بودجه است چنین نگاهی در کنار گناه خواندن عدم پاسخگویی رییس دولت و وزیر کشور به عملکرد نماینده ارشدشان در استان کردستان؛ بر جنبه واکنشی متن می افزاید.

اگرچه با نزدیک شدن به ایام انتخابات به صورت طبیعی انتقادات نمایندگان مردم از دولت شدت می گیرد اما نقد مواجهه گونه فرشادان با شخص زارعی کوشا را می توان به نوعی ناامیدی این نماینده ۲ دوره‌ای برای امکان حضور در رقابت های انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی دانست؛ نماینده ای که این روز ها و با تغییرات اخیر در چینش مدیران ارشد استان؛ کمترین یاران را در میان مدیران استان دارد.

و اما فارغ از درگیری موافقان و مخالفان این نوع انتقادات، تنها کمی آن سوتر از این فضای انتخاباتی و سیاست‌زده مردمانی هستند تشنه خدمت، منتظر قطار و فرودگاه در حال ساختی که چند بار در دولت قبل افتتاح شد! منتظر خاموشی آتش جنگل‌ها، منتظر خاموشی آتش بیکاری که به جان جوانانشان افتاده است، هستند. استانی که آنچنان از بد مدیریتی‌ها و بی مهری‌های سال‌های دور تر آسیب دیده که همچون زمینی تشنه هر خدمت بزرگی در بستر این تشنگی گم می شود. در چنین شرایطی چاره‌ای جز همدلی و تلاش بیشتر و بیشتر در مسیر خدمت نمایان نیست، راهی که قطعا در فضایی متشنج با سرعت کمتری و مشقات بیشتری پیموده خواهد شد.