چند ماه گذشته را می توان به واسطه “موضوع انتخاب استاندار کردستان” پر التهاب ترین ایام در میان سیاسیون اصولگرا و فعالین مدنی و رسانه ای این استان دانست.

اگرچه از روزهای پیروزی آیت ا.. رییسی در انتخابات ریاست جمهوری و حتی پیش از آن، در گوشه و کنار این استان زمزمه ها و تلاش هایی برای انتخاب استاندار به گوش می رسید اما شاید در آن هنگام، هیچ کدام از سیاسیون و فعالین مدنی کردستان تصور نمی کردند که موضوع ” انتخاب استاندار کردستان” در ماه های بعد به چنین ملغمه ای بیانجامد.

در این مدت ده ها لیست بلند و کوتاه از سه تا ۱۰ نفره و از ۵ تا ۴۰ نفره به تهران رفت، جلسات زیادی برگزار شد و برخی ستادی های دولت مردمی، همچون حقی پسا انتخاباتی انتخاب استاندار از سوی دولت را منوط به رضایت حامیان رییسی در استان اعلام کردند.

سیاسیون کردستان که با وجود تلاش های فراوان همچون همیشه در تهران دیده نشده اند این روزها در میان اخبار “گزینه های عجیب و غریب” خسته تر از همیشه آخرین تلاش های خود را در جهت اثر گزاری در مسیر انتخاب استاندار انجام می دهند و به نظر می رسد متناسب با عدم توجه مرکز نشینان “انگیزه اولیه را برای پیگیری از دست داده اند”.

در چنین فضایی، شیطنت ها نیز به واسطه تطویل زمان و لیست های متعدد بالا گرفته و آخرین نوع فعالیت ها اما کار به تهیه لیست های جعلی رسیده، لیست هایی که علی الظاهر توسط برخی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و اعضای صاحب نام در جهت حمایت از برخی اشخاص تهیه شده که صاحبان امضای پای نامه ها از وجود آن بی خبرند!

و اما نتیجه ماجرا هرچه که باشد حاصل آن همچون عبرت این ایام، نمایش توان حداقلی سیاسیون اصولگرای استان کردستان است.

چنین نگاه و برخوردی از سوی مرکز به تلاش های چندین ماهه اصولگرایان در کردستان، علاوه بر نمایش عدم انسجام این گروه ها – که حکایت از فقر سیاسی این تشکیلات دارد – به صورت مشخص “فقدان لابی بسیاری از مدعیون استان در مرکز را نشانه می رود” انبوه اعضای منفعل سنتی که هیچ اهرم اثر گذاری حتی در میان احزاب مطبوع خود در تهران ندارند و بیشتر همچون اعضایی فرمایشی پایه ثابت جلساتی هستند که بود و نبودشان تفاوتی به حال استان ندارد در جریان انتخاب استاندار خود نمایی می کند.

از این نگاه می توان این انتخاب را به نوعی آزمون نیرو های اصولگرایی استان دانست، آزمونی که در صورت مردود شدن در آن و انتخاب یک گزینه “عجیب و غریب” از سوی دولت سیزدهم برای تصدی استانداری کردستان، به نظر می رسد با انبوهی از انتقادهایی رو برو خواهند شد که پاسخ به آنها چندان آسان به نظر نمی رسد.