به گزارش اقتصاد کلان، با نگرشی اجمالی به مبانی فقهی اعم از آیات و روایات اسلامی، نقش مردم در تعیین سرنوشت و اداره امور متجلی است.
به عبارت دیگر دین و جامعه به عنوان دو بال برای نیل به سعادت و فلاح مردم کفایت نمی‌کند و آنچه ممحز و تکمله این اتفاق است، اراده و حضور و نقش‌آفرینی خود مردم است.
مردمی که در عصر رسول‌خدا(ص) عزم به اسلام نمودند و با صبر و استقامت محاصره‌های اقتصادی، قتال، هجرت، استقامت، ایثار و … این خواسته را محقق کردند.
مردمی که اعتماد کردند و توکل کردند تا جائیکه انصار اموال خود را با مهاجرین شراکت نمودند

غرض اهداف غایی بود، غرض صلاح جمع مردمی بود و مردم اراده کردند و اتفاق افتاد

تاریخ مملو از سرنوشت بزرگان و قدمایی‌است که هرجا حمایت و مشارکت مردم را داشته‌اند با شالوده این حمایت و تدبیر توفیقاتی کسب کرده‌اند و مقابل آنهم هرکجا که تدبیر تمام قد هم به میدان آمده ولی مشارکت و اراده مردم را همراه نداشته، نه تنها شاهد اتفاقی نبود بلکه به اشتباه مدیر، حاکم و رهبر جامعه متهم به ناکارآمدی شده و شاید کمتر کسی علت عدم توفیق را متوجه عزم و اراده و مشارکت مردم نموده که مصداق عینی آن حکومت امیرالمؤمنین(ع) بود که عادل‌ترین رهبر‌ها و ولی خدا به دلیل فقدان حمایت و مشارکت مردم آنگونه که بايد موفق نبود.

بعد از فراز و نشیب‌های تاریخ اسلام، در مقطعی مشروطه و بعدهم امام‌راحل با بهره‌گیری از منابع فقهی ضرورت تشکیل حکومت اسلامی را درک نمود و از همین رو ، گام اول برای تحقق این مهم را همراهی و مشارکت مردم دانست.
مردم باید برای تعیین سرنوشت خود قیام می‌کردند، و این قیام نه فقط با خواص و نخبگان که با حرکت عمومی آحاد مردم میسر می‌شد و بحمدالله امام با دَم مسیحایی در صور انقلاب دَمید و آحاد مردم به میدان آمدند و بعد از ۱۵ سال تبیین و تبلیغ و تبعید و مجاهدت انقلاب اسلامی پیروز شد.
امام باید تاییدیه این انقلاب را از آحاد مردم میگرفت، برای اولین بار در تاریخ انقلاب جمهوری اسلامی را به رفراندوم گذاشت و قریب به اتفاق مردم، آری گفتند و مردم مُهر تایید بر انقلاب زدند.

امام طلایه‌دار انقلاب هر روز خلق عنوان می‌نمود و برای رسالتی بخشی از مردم را زمامدار اموری می‌نمود تا باری از دوش دیگر مردمان بردارند.
محرومیت،فقر مطلق، تبعیض و … به قدری زیاد بود که هیچ دولتی ولو اسلامی به تنهایی قادر بر تغییر نبود.
باید فاصله اغنیا و فقرا کم می‌شد، امام کمیته امداد را کفیل فقرا نمود تا اوضاع محرومین را رتق و فتق کند.
برای مسکن محرومین باید جهاد صورت می‌گرفت، همچنین برای راه، جاده، کشاورزی ، سطح سواد مردم و …
امام هر روز گروهی از مردم را برای اموری مامور می‌نمود و حدود ۹۷ نهاد مردمی از سال ۵۷ تا ۶۸ توسط ایشان تاسیس شد و هدف از مردم برای مردم بود.
در همان اوایل انقلاب جنگ بر ما تحمیل شد و دولت بنی‌صدر در حال فریب مردم و خیانت به انقلاب، که دَم مسیحایی حضرت روح‌‌الله، دیگر بار حرکت عمومی مردم را به سمت جبهه‌های حق گسیل نمود و امنیت را هم آحاد مردم به ارمغان آوردند.

بینش و نگرش امام راحل حضور و مشارکت حداکثری مردم بود که در جا‌ی‌جای قانون اساسی هم بخوبی مشهود است.
و سرانجام معمار انقلاب با دلی آرام و قلبی مطمئن از ایجاد حرکت عمومی و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت که‌ مسیر اصلی تحقق تمدن اسلامی است، ما را ترک نمود و با رحلت امام، تاریخ بزرگترين اجتماع مردمی را برای وداع با مردمی‌ترین رهبر دنیا به خود دید.
روحش شاد.

محمدصادق صادقی _دستیار استاندار کردستان در امر مردمی‌سازی دولت