مهدی فرخی هنرمند باسابقه رشته نگارگری درباره این هنر ایرانی و برگزاری دوسالانه ملی نگارگری ایران گفت: در حوزه نگارگری، هنرمندان ما به روش استاد-شاگردی آموزش می‌بینند. روش دیگر برای قرارگیری در معرض آموزش این است که هنرمندان از طریق دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند و به کار خود ادامه دهند. دوسالانه نگارگری موقعیتی است که در آن همه هنرمندان می‌توانند از آموخته‌های خود استفاده کنند و آثارشان را در معرض تماشا قرار دهند.

در این رویداد هنرمندان هم می‌توانند به تماشای کارهای تازه بنشینند و هم خلاقیت‌های رخ‌داده در آثار شرکت‌کنندگان را مورد بررسی و مطالعه قرار دهند.

وی درباره لزوم برگزاری جلسات نقد و بررسی در یازدهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران بیان کرد: در طول برگزاری دوسالانه‌ها، برپایی جلسات نقد و بررسی، اقدامی ضروری است؛ زیرا در این جلسات چالش‌های حال حاضر نگارگری مورد بررسی قرار می‌گیرد تا از این طریق جوانانی که وارد این رشته می‌شوند، بتوانند از کمند این چالش‌ها عبور و انرژی خود را صرف خلق آثار نو و تازه کنند.

این هنرمند نگارگر با اشاره به تکرار در ادوار گذشته دوسالانه نگارگری عنوان کرد: اگر کتاب دوسالانه را در طول چند دوره اخیر مرور کنیم، عموماً می‌بینیم که تقریباً هیچ اتفاق خاصی در نگارگری معاصر ایران رخ نداده و این یکی از چالش‌های مهم دوسالانه‌های نگارگری است. امیدوارم با تدابیری که در دوره جدید اندیشیده شده است، این مساله مرتفع شود.

فرخی یادآور شد: بزرگترین دستاورد دوسالانه‌ها این است که عموم هنرمندان شاغل در یک رشته هنری در میدانی معین آثارشان را به نمایش می‌گذارند و خلاقیت را مشاهده می‌کنند. عموم هنرمندان جدیدترین و فاخرترین آثار خود را در این قسم رویدادهای هنری به نمایش می‌گذارند و این اتفاق نشان می‌دهد که هنرمندان از نظر موضوع و بیان به چه سمت و سویی می‌روند. این نکته‌ای حائز اهمیت و قابل مطالعه در برگزاری دوسالانه‌ها است.

وی با اشاره به چالش عدم برگزاری منظم دوسالانه‌ها پیشنهادی را برای رفع این موضوع ارائه کرد و گفت: ایجاد وقفه در برگزاری دوسالانه‌ها یک آسیب است و اگر نظم و انسجام لازم در برگزاری آن‌ها وجود داشته باشد، تأثیرگذاری‌شان چند برابر می‌شود.

پیشنهاد من برای جلوگیری از این اتفاق این است که یک جدول زمان‌بندی داشته باشیم و دوسالانه‌های هنری طبق این جدول برگزار شوند. چنین جدولی نباید با تغییر مدیران دستخوش تغییر شود؛ بلکه لازم است روال برپایی دوسالانه‌ها طبق زمان‌بندی پیش برود و مهم‌تر اینکه به زمان‌بندی برگزاری دوسالانه‌ها پایبند باشیم.

فرخی در پایان خاطرنشان کرد: پیشنهاد من این است که ادوار گذشته دوسالانه نگارگری مورد نقد و بررسی جدی واقع شوند. اگر ما در برگزاری این رویدادها دنبال چالش باشیم به موفقیت‌های بزرگ دست پیدا می‌کنیم. امیدوارم به دوسالانه‌ها نگاهی گذرا و حرکتی که صرفاً باید انجام شود، نداشته باشیم؛ بلکه این قسم رویدادها را فرصت و موقعیتی آموزشی برای همه هنرمندان جوان بدانیم تا از این طریق به افق‌های روشن‌تری در هنر نگارگری برسیم. چه‌بسا که این ظرفیت در دوره‌های مختلف وجود داشته است و ما کم‌تر به آن توجه کرده‌ایم.