اشتغال ناقص از شاخص های مهم بازار است.

منظور از اشتغال ناقص افرادی هستند که کمتر از میزان استاندارد در هفته کار می کنند.

کار این افراد تحت عنوان اشتغال ناقص شناخته می‌شود، چرا که کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کنند.اشتغال ناقص تحت تاثیر سطح تولید، مناسبات سرمایه‌داری و نیروی کار فصلی است.

شرایط اقتصادی و تحریم‌های آمریکا باعث شده برخی از بنگاه‌های اقتصادی تعطیل و تعدادی نیز تولید خود را کاهش دهند و این امر موجب کاهش ساعت کار و اشتغال ناقص شده است.

بررسی سهم جمعیت ۱۵ساله و بیش‌تر دارای اشتغال ناقص نشان می‌دهد که در تابستان ۱۴۰۱، ۹٫۲ درصد جمعیت شاغل،‌ به دلایل اقتصادی (فصل غیرکاری، رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت بیش‌تر و…) کم‌تر از ۴۴ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بوده‌اند.

این در حالی است که ۳۹٫۶درصد از شاغلین ۱۵ساله و بیش‌تر، ۴۹ساعت و بیش‌تر در هفته کار کرده‌اند.سهم این شاخص در تابستان ۱۴۰۰ حدود ۹٫۵بوده است و این روند کاهشی۰٫۳درصد داشته است.

به گفته ی کارشناس اقتصادی همیشه کاهش اشتغال ناقص در تابستان به دلیل رشد مشاغل کشاورزی و ساختمانی ادامه می‌یابد.

اما نکته مهم این است که این نوع اشتغال همیشه بد نیست و برخی افراد همچون دانشجویان  یا برخی افراد بنا به  شرایطی که دارند گاهی خواهان اشتغال موقت هستند که کمتر از ۴۴ساعت کار کنند.

در صورتی اشتغال ناقص یک نقطعه ضعف محسوب می شود که اشتغال ناقص ناشی از رکود بازار کار باشد، چرا که  افراد از مزایای قانون کار همچون بیمه تامین اجتماعی محروم می‌شوند و مدت بیشتری این روند ادامه یابد یک نقطه ضعف برای بازار کار است.

اما در صورتی که اشتغال ناقص ناشی از درخواست دانشجویان یا برخی دیگر از افراد برای اشتغال ناقص و پاره وقت باشد؛ بد نیست.