آنچه امروز پس از ۴۳ سال از پیروزی انقلاب اسلامی؛ فراسویِ تمام مشقات ِغرب آفرین برای مردم شریف ایران زمین. همچون خاری درچشم دشمنان نظام، رخ می نماید «کلمه مُعلای وحدت» است. وحدتی که اساس نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی این کشور است.

این موضوع؛ که ایران عزیز با تنوع کمنظیر قومی؛ زبانی؛ فرهنگی و مذهبی در سایه قانون اساسی. و آرمان رهایی بخش انقلاب (باوجود برخی نواقص در اجرای قوانین) همچون رنگین کمانی زیبا در میان جغرافیای پر آشوب خاورمیانه. تصویری اینچنین مقتدرانه واصیل از جمهوری اسلامی را نمایش داده. که موجب دلگرمی دوستان و هراس دشمنان گردیده است. اتفاقی نیست و نشان از وجود باور و تلاش در مسیر آرمانی فرامرزی و انسانی دارد. آرمانی که شیرازه انقلاب مستضعفین جهان است.

«تفاوت های موجود در گستره ای به نام ایران زمین» اگرچه در سایه باور به وحدت (در دوران تلاش برای کدورت چهره اسلام در جهان. به واسطه نمایش چهره خشونت بار اسلام‌ِ غربی) به الگویی برای جهان و فرصتی برای “اسلام معاصر” بدل شده. اما همواره در نظر بدخواهان همچون پاشنه آشیل نظام مورد توجه ویژه بوده و هست.

در ایامی که مردم شریف ایران از کُرد و تُرک و فارس و عرب و لُر و بلوچ و بختیاری. و گیلک و مازنی و ترکمن؛ با سلاح شرافت و ایمان در جنگی نابرابر. در مقابل دنیایی از تحریم و تهدید، در نهایت صلابت و اقتدار ایستاده اند. پاسداری مضاعف از «حبلِ وحدت» به عنوان شیرازه کتاب انقلاب؛ نه تنها واجبی دینی و ملی است. بلکه تکلیفی عقلی نیز هست. مبادا که این سرمایه و میراث گران بها به هردلیل و بهانه. به مخاطره بیافتد، که در این صورت «دشمن شادی» کمترین عواقب آن خواهد بود.

این مردم منتظر تکریم و دلجویی هستند

برادر گرانقدر “کاک اسماعیل” روی سخن نگارنده با جناب مستطابتان است؛ کسی که انتصابش به استانداری کردستان به عنوان یک کُرد “نمودی از همین وحدت مورد اشاره” بود و موجب دلگرمی و امیدواری جمعی از شریف ترینِ مردمان کشور گردید.

جنابعالی امروز به واسطه قرار گیری به عنوان نماینده ارشد دولت در یکی از حساس ترین استان های کشور که همواره مورد توجه دشمنان – و البته به جهت بصیرت مردمانش مایه نا امیدی ایشان- بوده، به حکم خون شهدای راه وحدت؛ منویات و فرامین رهبری انقلاب؛قانون اساسی و برنامه های دولت سیزدهم؛ مکلف به «علمداریِ وحدت در کردستان» هستید.

اگر چه نگارنده قضاوت عملکرد جنابعالی در این فرصت کوتاه؛ آنهم با وجود آشفته بازاری که تحویل گرفتید را شرط انصاف نمی داند وبا توجه به سوابق؛ سخنان و پیشینه حضرتعالی باور دارد که “تکلیف خود را نیک می دانید” اما همچون کسی که نگرانِ تهدید سرمایه ارزشمند وحدت در کردستان است « انذاری برادرانه در این مقطع را – به واسطه فضای نه چندان مساعد موجود- لازم می داند».

برادر گرامی؛ “کاک اسماعیل” آنچنان که جنابعالی اشراف دارید مردم خسته ی کردستان؛ به واسطه بدمدیریتی ها و کم توجهی های صورت گرفته؛ رنج ها دیده اند و اکنون منتظر تغییرات محسوس ِوعده داده شده هستند، وعده هایی که بعضا چند دهه از آنها می گذرد؛این مردم خسته منتظر تکریم و دلجویی هستند. و رمقی انتظار ندارند؛ نگذارید به هیچ بهانه ای این اعتماد موجود مخدوش شود.

توسعه کردستان عزیز

مبادا که حراست از «دلگرمی ایجاد شده در استان به واسطه شعار های دولت سیزدهم» همچون ارزشمندترین سرمایه این استان؛ در لابلای مشغله کاری و تعارفات اداری کمرنگ گردد و از اولویت بیافتد؛ که اگر چنین شود «توسعه کردستان عزیز» همچون دغدغه اصلی دلسوزان این استان؛ هرگز ممکن نخواهد بود، چرا که همانگونه که مستحضرید اساس توسعه بر استفاده و بسیج تمام ظرفیت های موجود است و نه صرفا بخشی از آن.

برادر بزرگوار؛ امروز توسعه کردستان، موفقیت دولت مردمی و در پی آن توفیق جنابعالی به عنوان استاندار، در یک کاسه قرار دارد و قابل سوا کردن نیست. تحقق برنامه های اعلامی از طرف حضرتعالی در استان خواستی همگانی است و به شهر و جمع مشخصی محدود نمی شود و در این راستا استفاده از ظرفیت های متنوع استان کردستان با توجه به شعار محوری دولت سیزدهم انتظار بجایی است که مردم کردستان منتظر نمود آن در تصمیمات استاندار بومی خود هستند.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید

لینک تلگرام